Hey lieve volgers!

Hier weer een berichtje uit het land waar wij straks 12 uur eerder dan jullie nieuwjaar zullen vieren!

Allereerst: ik heb het ontzettend naar mijn zin! Het is zo ongelooflijk mooi hier, en de mensen met wie ik reis zijn echt top! Mn bankrekening begint watbarsten en scheuren te vertonen maar ik voel me rijker dan ooit... Ik raad iedereen aan om (als je de kans hebt) je veilige thuishaven eens een keer te verlaten en te gaan ontdekken wat de wereld allemaal te bieden heeft. Ik sta er elke dag weer opnieuw versteld van in ieder geval!

Goed, vorige keer in Rotorua mijn verhaaltje geeindigd. Vanaf daar zijn we doorgereden naar Taupo, een klein plaatsje in het midden van het noordereiland. Niet veel gedaan daar, lekker relaxt dagje van gemaakt, omdat we de volgende dag een trekking van 19km over mount Tongariro hebben gedaan! Na de 80 van de langstraat leek 19km een eitje, maar aangezien we naar de top van de berg gingen op 2km hoogte was het toch nog een hele onderneming. Wel ontzettend mooie uitzichten (de foto's hiervan staan al een tijdje in de fotosectie). 's Avonds lekker gerelaxed in de jacuzzi bij het hostel. Volgende stop: Wellington.

Wellington is de hoofdstad van Nieuw Zeeland, maar heeft maar zo'n 300.000 inwoners. De stad heeft een behoorlijke 'arty' feel, en de 2 dagen daar vlogen dan ook om. Wellington ligt op het meest zuidelijke puntje van het noordereiland, dus het werd tijd voor de oversteek naar het zuidereiland. De meeste mensen doen dat per ferry (3,5 uur), maar Serge niet.. die is tegenwoordig best handig geworden in het zoeken van goedkope alternatieven, en ik kwam dan ook uit bij een scenic flight in een klein vliegtuigje voor een schamele 15 euro extra, prachtig! 3 dagen in een klein stadje (Nelson) gebleven waar ik Inez weer ontmoette, zat met haar in de eerste bus dus het was gezellig om bij te kletsen over wat we allemaal mee hadden gemaakt!

De bus reed ons daarna naar Abel Tasman national park. Heel prachtig, maar gezien de avonden met een zogenaamd feestelijk karakter in Nelson (lees: wijn drinken met alle andere backpackers in een oude bus in de tuin, ondertussen begeleid door 2 jongens die wisten hoe ze een gitaar moesten bespelen) had ik ook wel even tijd nodig om even te relaxen. Het programma is sowieso erg vol dus af en toe een moment van rust is wel lekker. Niet bijzonder veel gezien of gedaan dus daar. De dag daarna zijn we doorgereden naar Barrytown, zeer waarschijnlijk het kleinste dorpje van NZ. Er is niet eens een post-office of iets dergelijks, maar wel een pub! We bleven dus met zijn allen in die pub en die avond hadden we thema-avond (Het thema mochten we zelf kiezen). We hadden besloten om als oude mensen verkleed te gaan, dus na veel talkpoeder in het haar (voor die George-clooney grijze look), een oude houthakkersblouse en een nepsnor was het feest compleet. Het werd een beetje een gekke avond met (veel te veel) bier etc, dus om een uur of 4.00 was de energie wel een beetje op. Gisteren dus een beetje met een kater de bus in, totdat ik te horen kreeg dat ik binnen 3 uur iets zou gaan doen wat ik al lang hoopte (en vreesde)... uit een vliegtuig springen!

Nou.. daar moest ik me natuurlijk wel even op instellen. Niet elke dag stap je in een vliegtuigje om vervolgens 4,3km hoger de snelle weg naar beneden te kiezen. Maar goed, onder het motto: attack life, it's going to kill you anyway dacht ik: laten we het maar doen ook! Wat niet meehielp was het feit dat het bedrijf dat de skydive verzorgde hetzelfde bedrijf was dat 3 maanden geleden een vliegtuigje heeft laten neerstorten.. en nee, de mensen konden er niet meer uitspringen en zijn dus allemaal omgekomen... Maar goed: misschien juist een reden om toch met ze in zee te gaan, omdat ze nu wel dubbel zo goed zullen uitkijken. Enfin.. het gevoel is onbeschrijfelijk... Het gaat toch zo'n beetje tegen al je instincten in om uiteindelijk echt uit dat vliegtuig te springen. Gelukkig had mijn instructeur er al zo'n 6500 sprongen opzitten, dus ik had wel behoorlijk veel vertrouwen in hem. Ik heb het allemaal op DVD dus als ik terug ben over een maandje dan kunnen jullie mij allemaal zien schreeuwen, juichen en lachen (ok, het is ook soms een beetje embarrassing haha).

Vandaag nog even een gletsjer beklommen (Franz Josef) en morgen en overmorgen via een tussenstop richting Queenstown..

Ik hou jullie op de hoogte!

Veel liefs,
Serge

Ps Fijne kerstdagen allemaal als ik jullie niet meer spreek vantevoren!!